API چیست و چه کاربردی دارد؟

API چیست و چه کاربردی دارد؟
API که مخفف Application Programming Interface است؛ به زبان ساده، مجموعه‌ای از قوانین و پروتکل‌هایی است که به نرم‌افزارهای مختلف اجازه می‌دهد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و تعامل داشته باشند. بسته به نوع API و روش‌های ارتباطی که فعال می‌کند، اطلاعات را می‌توان به راحتی به اشتراک گذاشت.
توسعه‌دهندگان می‌توانند از API‌ها برای دسترسی به پایگاه‌های داده، ارسال و بازیابی داده‌ها، و بروز‌ رسانی اطلاعات و مواردی از این قبیل استفاده کنند. ما نیز در زندگی روزمره خود از API استفاده می‌کنیم، مانند ورود به یک وب‌سایت با حساب‌های رسانه های اجتماعی خود، ارسال فرم، استفاده از برنامه آب و هوای تلفن همراه و ...
اجازه دهید با یک مثال ساده API را تعریف کنیم. یک رستوران را در نظر بگیرید در این رستوران مشتری در نقش فرانت‌اند، آشپزخانه و محل پخت غذا در نقش بکند و پیشخدمت و گارسن رستوران در نقش API می‌باشند. شما به عنوان توسعه‌دهنده فرانت‌اند (مشتری)، درخواست‌هایی را به API (پیشخدمت) ارسال می‌کنید و داده‌های مورد نیاز شما را از سرور (آشپزخانه) به شما برگردانده می‌شود.
انواع API ها
انواع مختلفی از API وجود دارد و آن‌ها را می‌توان در چند حالت مختلف دسته‌بندی کرد، اما متداول‌ترین مواردی که شما به‌ عنوان یک توسعه‌دهنده فرانت‌اند (Front-End) با آن‌ها مواجه می‌شوید عبارتند از:
RESTful: این نوع API ها بر اساس انتقال بازنمودی حالت (REpresentational State Transfer) هستند و از روش‌های استاندارد (GET, POST, PUT, DELETE) برای انجام عملیات CRUD (Create, Read, Update, Delete) یعنی ایجاد، خواندن، بروزرسانی، حذف اطلاعات استفاده می‌کنند.
GraphQL: جایگزینی انعطاف‌پذیرتر و کارآمدتر برای API به نسبت قبلی می‌باشد که به کاربران اجازه می‌دهد فقط داده‌های مورد نیاز خود را درخواست کنند و واکشی غیرضروری داده را کاهش می‌دهد.
البته این روش هنوز به طور کامل در بین برنامه‌نویسان کشور ما جا نیفتاده است و اکثرا از روش اول استفاده می‌شود.
پاسخ‌های API و مدیریت آن‌ها
در نتیجه ارسال درخواست (Request) API ، پاسخی (Response) بازگردانده می‌شود. پاسخ‌ها شامل کدهای وضعیتی (Status) است که موفقیت یا عدم موفقیت یک درخواست را نشان می‌دهد. در اینجا برخی از کدهای رایج وضعیت HTTP در پاسخ‌ها ذکر شده است:
200 (OK): درخواست با موفقیت انجام شد.
201 (ایجاد شده): یک منبع جدید با موفقیت ایجاد شد.
400 (درخواست بد): سرور نمی تواند درخواست را به دلیل نحو نامعتبر یا پارامترهای از دست رفته پردازش کند.
404 (یافت نشد): منبع درخواستی یافت نشد.
422 (موجود غیرقابل پردازش): سرور نوع محتوای موجودیت درخواست را درک می کند اما قادر به پردازش درخواست نیست.
500 (خطای سرور داخلی): خطایی در سرور رخ داده است.
نتیجه گیری
API‌ها ابزاری حیاتی برای توسعه‌‎دهندگان فرانت‌اند هستند که امکان دریافت و یکپارچه‌سازی داده‌های خارجی را در برنامه‌ها و وبسایت‌ها فراهم می‌کنند. با fetch API یا کتابخانه‌هایی مانند axios، می‌توانید به راحتی با APIها برای واکشی داده‌ها، ثبت و ارسال فرم‌ها و ایجاد تجربه‌های پویا برای کاربر تعامل داشته باشید.
می‌توان گفت در مسیر توسعه و یادگیری دانش فرانت‌اند، تسلط بر API ها دنیایی از امکانات و ایده‌ها را برای ایجاد برنامه‌های کاربردی، پیش روی شما باز خواهد کرد.